پخش ۲ میلیون خرده سنگ در فضا با ماموریت ناسا
تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۳۱۶۱۷
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، پس از برخورد یک فضاپیمای متعلق به ناسا با سیارکی در اوایل سال جاری دنباله‌ای عظیم از خرده سیارک‌ها به وجود آمده که اطلاعات زیادی از سنگ‌های فضایی و چگونگی مدیریت هرگونه صخره‌ای که تهدیدی برای زمین به حساب می‌آید، فراهم می‌کند.
طی ماموریت DART ناسا که در اواخر سپتامبر ۲۰۲۲ انجام شد، یک فضاپیما به یک سیارک دوتایی به نام Didmorphos برخورد کرد تا آمادگی محققان را برای تغییر مدار سیارک و جلوگیری از برخورد آن با زمین بسنجد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
طی چند هفته پس از برخورد، تیم پروژه DART اعلام کردند این رویداد مدار Didmorphos دور سیارک بزرگتر Didymos را ۳۲ دقیقه کاهش داد. اکنون محققان یافته‌های جدیدی درباره این برخورد را منتشر کرده اند.
تام استادلر یکی از محققان ماموریت DART دراین باره می‌گوید: ماموریت یک موفقیت عظیم بود. من نتایج را دیده ام که بسیار جالب هستند.
بخش زیادی از نتایج جدید روی دنباله شهاب سنگ واری متمرکز هستند که در حقیقت خرده سنگ‌های فضایی هستند که در نتیجه برخورد سیارک و فضاپیما به وجود آمده است. محققان دقیقا نمی‌دانستند ماموریت DART چه میزان خرده سنگ به وجود می‌آورد.
در این زمینه یک کیوب ست ایتالیایی به کمک آن‌ها آمد. ماهواره LICIACube مجهز به ۲ دوربین بود و ۱۵ روز قبل از برخورد فضاپیما و سیارک به فضا پرتاب شد.
در نتیجه کیوب ست توانست ۳ دقیقه قبل از برخورد از کنار Didmorphos گذر کند. عکس‌های این ابزار کوچک یک آشفتگی کیهانی را نشان می‌دهد، همراه با ابر‌هایی از مواد که از روی سنگ فضایی منفجر می‌شود.
محققان همچنان مشغول بررسی داده‌های ماهواره مذکور هستند، اما عکس‌هایی که ۲ دوربین آن ثبت کرده نشان می‌دهند صخره‌های خرده بزرگتر چه ظاهری دارند، با چه سرعتی حرکت می‌کنند و غیره.
بنا بر اعلام وبگاه اسپیس، همچنین به گفته محققان تخمین زده می‌شود حداقل یک میلیون کیلوگرم و حداکثر ۱۰ میلیون کیلوگرم خرده سنگ فضایی در نتیجه برخورد به وجود آمده است. با توجه به آنکه حجم کل Dimorphos حدود ۵ میلیارد کیلوگرم است، این صخره فقط ۰.۲ درصد از مواد خود را از دست داده است.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: خرده سنگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۳۱۶۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا پس از نیم‌قرن نقشه آبی زمین را دوباره ترسیم کرد/ عکس
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در حال حاضر محققان ناسا با استفاده از یک رویکرد جدید، تخمین‌های جدیدی از میزان جریان آب از رودخانه‌های زمین، سرعت جاری شدن آن به اقیانوس و میزان نوسان هر دو رقم در طول زمان به دست آورده‌اند. چنین اطلاعاتی برای درک چرخه آب سیاره و مدیریت منابع آب شیرین آن بسیار مهم است.
برای دستیابی به تصویری جهانی از میزان آب موجود در رودخانه‌های زمین، دانشمندان آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) اندازه‌گیری‌های جریان سنج را با مدل‌های کامپیوتری حدود ۳ میلیون بخش رودخانه در سراسر جهان ترکیب کردند. این تحقیق توسط الیسا کالینز، که این تحلیل را به عنوان یک کارآموز JPL و دانشجوی دکترا در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی انجام داد، انجام شد و در Nature Geoscience منتشر شد.
دانشمندان تخمین زدند که حجم کل آب رودخانه های زمین از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۲۲۴۶ کیلومتر مکعب (۵۳۹ مایل مکعب) بوده است. این معادل نیمی از آب دریاچه میشیگان و حدود ۰.۰۰۶ درصد کل آب شیرین است که خود ۲.۵ درصد از حجم جهانی است. رودخانه‌ها علیرغم نسبت کمی که از آب سیاره دارند، از زمان‌های اولیه تمدن‌ها برای انسان حیاتی بوده‌اند.
نقشه بالای این صفحه حجم آب ذخیره شده بر اساس منطقه هیدرولوژیکی را نشان می‌دهد. محققان تخمین زدند که حوضه آمازون (تیره ترین آبی) حاوی حدود ۳۸ درصد از آب رودخانه جهان است که بیشترین میزان را در بین هر منطقه هیدرولوژیکی ارزیابی شده، دارا است. همین حوضه همچنین بیشترین آب را به اقیانوس تخلیه می‌کند. این ۱۸ درصد از تخلیه جهانی به اقیانوس است که از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۳۷۴۱۱ کیلومتر مکعب در سال در سال بوده است.
برای بخش‌هایی از حوضه رودخانه‌های کلرادو، آمازون، و اورنج و همچنین حوضه موری-دارلینگ در جنوب شرقی استرالیا کمیت منفی جریان‌های آبی تخمین زده شده‌است که بیشتر نشان دهنده مصرف شدید آب توسط انسان است. در واقع در این نقاط ما شاهد ردپای انسان هستیم.
227227
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901819
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند